De lente…
…is een en al ontwaken en openbarsten.
De dageraad van het jaar.
Nieuw en fris, vol beloften.
Maar dat wat opkomt is ook kwetsbaar.
Dosering is belangrijk.
En zonder te forceren, maar als vanzelfsprekende ontvouwing naar buiten.
Bij mij is het even stil geweest.
Na de drukke feestdagen, verlangde ik naar rust (die ik misschien te weinig nam daarvoor ;)).
Even naar achteren leunen.
Even niets hoeven creëren.
En alleen datgene vasthouden dat licht voelt en weinig energie kost.
Erop vertrouwen dat de periode van creactie wel weer zal aanbreken.
Wanneer de tijd rijp is.
Ook in de natuur is het van belang dat de zaden veel aandacht krijgen door ze te beschermen en onderhouden. Alleen dan ontstaat er een sterke worteling die de basis is voor verdere groei.
Ik heb in 2022 verschillende dingen achter me gelaten.
En voel dat dit nodig is, om iets nieuws te laten ontstaan.
Alhoewel dat “nieuwe” nog geen (volledige) vorm heeft aangenomen,
voel ik wel dat het krachtig is en meer van mij laat zien.
Wat er nu al naar buiten mag treden, lees je hier.
Stevig geworteld, neem ik jullie mee op avontuur.
Let’s walk each other home!
Liefs,
Mirjam